Zeg, kan ik je man even lenen?

Jaar van opvoering: 1991
Speellocatie: Beneman

Er speelden mee:
Laurens Lageschaar, Johan te Molder, Tonnie Lageschaar, Stefanie Schuirink, Anneke te Molder,
Monique Klein Gebbinck, Annet Overkamp, Angelique Krabben en Jan Hahné

Regisseur: Leo Hanssen
Souffleuse: Karin Kroezen

Korte inhoud:
Dat Agnes haar tante Bets in Rusland heeft geschreven dat ze eindelijk een man gevonden heeft, en als bewijs een foto meestuurt waar ze met buurman Bas op staat kunnen we haar niet kwalijk nemen. Ze deed het louter om die ongeduldige schat een plezier te doen, want Bets drong steeds sterker aan op een huwelijk. En trouwens, dat leugentje kan nooit uitkomen, want Betsie’s man, oom Boris Nikolajev is een ruimtevaartdeskundige, die vele geheimen kent. Dus de kans dat hij Rusland ooit mag verlaten is miniem! Maar Agnes heeft geen rekening gehouden met de glasnost van vriend Gorbatsjov… Oom moet naar Amerika en maakt met Betsie een korte tussenstop op Schiphol. Ze hebben drie uur tijd om hun nicht met haar echtgenoot te bezoeken. Daarom geen paniek! Als Agnes voor ‘n paar uur Bas kan lenen, kraait er geen haan naar de waarheid. Helaas lopen die drie uur uit naar drie dagen en dan zijn de rapen gaar! Hoe moet dat met slapen? En wat te doen met de ouders van Bas, die komen logeren? En waar laten we de chauffeur van Boris, die ook een slaapplaatsje zoekt? Bas geniet met zo’n jong vrouwtje in z’n armen, maar Irene, z’n vrouw is woest. En Evelyn, z’n dochter is toevallig een waarheidsgetrouwe jongedame, die de boel dreigt te verraden. De gebeurtenissen, die zich in de eerste nacht afspelen liegen er niet om: hier zit iets goed fout! Maar tante Bets lacht in haar vuistje…

Video/dvd: Gerrit Stronks
Foto’s: Jan ten Brinke
Ontwerp affiche: Johan te Molder